فیلم «رها» ساخته حسام فرهمند در سال ۲۰۲۵ توانست توجه منتقدان را به خود جلب کند. اثری که نشان می‌دهد نسل تازه‌ای از فیلمسازان ایرانی وارد میدان شده‌اند؛ نسلی که می‌خواهد حرف تازه‌ای بزند و از قالب‌های قدیمی فاصله بگیرد.
داستان و ساختار
«رها» داستان دختری جوان در شهری کوچک است که میان سنت‌های خانوادگی و رؤیاهای مدرنش گرفتار شده. او می‌خواهد مسیر زندگی خودش را انتخاب کند، اما فشار اطرافیان، محدودیت‌های اجتماعی و مشکلات اقتصادی مانع او می‌شوند. فیلم در ظاهر قصه‌ای ساده دارد، اما با لایه‌های متعدد اجتماعی و روان‌شناختی به نمایش درمی‌آید.
فرهمند در روایت از ساختار غیرخطی استفاده کرده و با تدوین پرکات، موسیقی مینیمال و قاب‌بندی‌های بسته، فضای خفقان‌آوری خلق کرده که به‌خوبی وضعیت شخصیت اصلی را بازتاب می‌دهد.
اهمیت فیلم برای نسل جدید
- ورود کارگردانان تازه‌کار به بازار داخلی
- استقبال جشنواره‌های داخلی از فیلم‌های جسور
- افزایش توجه به روایت‌های شخصی و بومی
ویژگی‌های متمایز اثر
- جسارت در فرم: برای یک کارگردان تازه‌کار، انتخاب روایت غیرخطی و فضاسازی شاعرانه ریسک بزرگی است.
- تمرکز بر زنان جوان: محوریت شخصیت زن مستقل و درگیر، در شرایطی که هنوز بسیاری از فیلم‌های ایرانی نقش‌های کلیشه‌ای به زنان می‌دهند، نشان‌دهنده جسارت کارگردان است.
- استفاده از نابازیگران: در برخی سکانس‌ها بازیگرانی غیرحرفه‌ای حضور دارند که فیلم را به مستند نزدیک می‌کنند و حس واقع‌گرایی می‌آفرینند.
- محدودیت بودجه و خلاقیت: فیلم با بودجه‌ای اندک ساخته شده، اما همین محدودیت سبب خلاقیت در استفاده از لوکیشن‌های واقعی و نور طبیعی شده است.
چالش‌های نسل تازه
- محدودیت مالی و نبود سرمایه‌گذار
- فشار ممیزی و سانسور
- رقابت با نام‌های بزرگ سینما
جمع‌بندی
فیلم «رها» صرفاً یک فیلم مستقل کوچک نیست؛ بلکه نمادی از ایستادگی، خلاقیت و آرزوهای نسل جدید سینماگران ایران است. این نسل با وجود محدودیت‌ها در حال تلاش برای روایت قصه‌های خود است و می‌تواند آینده سینمای ایران را رقم بزند. حمایت نهادی و فرهنگی از چنین آثاری، سرمایه‌گذاری برای آینده فرهنگی کشور خواهد بود.